Ik kom uit Nigeria en ik woon nu al 23 jaar in Nederland. Zeven jaar geleden werd ik een sleutelpersoon. James Owie had me uitgenodigd om naar een van de VGV voorlichtingen te gaan. Ik wist toentertijd nog weinig over VGV.

Ik had een Nigeriaanse vriend die op een schip werkte en ik sprak hem toen hij aankwam in de haven van Rotterdam. Zijn vrouw was zwanger, toen hij vertrok en ze was niet besneden. Volgens de lokale cultuurgebruiken van de streek waar hij vandaan kwam, moet een vrouw besneden worden voor de bevalling. Toen hij in Nederland was en wilde checken hoe het met zijn vrouw ging, hoorde hij aan de telefoon dat ze zich de dag ervoor had laten besneden. Mijn vriend was woedend. Hij had nog zo duidelijk gezegd: “Besnijd mijn vrouw niet, het is mijn vrouw en jullie hebben geen recht om haar aan te raken.” De dag erna ging hij gelijk terug naar Nigeria. In die streek worden vrouwen bij hun geboorte of vlak voor een bevalling besneden. Waar ik vandaan kom, wordt het gedaan bij meisjes vanaf zeven tot veertien dagen oud. In Nigeria gebeurt het bij zowel christenen als moslims.

Ik organiseer voorlichtingsbijeenkomsten. We praten met mensen en bespreken de verschillende vormen van vrouwenbesnijdenis. Ook bespreken we de nadelen. Medisch gezien, qua gezondheidsgevolgen, is het dramatisch. Tijdens deze bijeenkomsten geven veel mensen uiteindelijk toe en erkennen ze dat het verkeerd is. Ze vertellen bijvoorbeeld dat ze hun familie en kennissen thuis op de hoogte zullen stellen van de informatie.

Door dit werk te doen, voelt het alsof ik levens red. Door dit verhaal te vertellen, zal het via via weer bij andere mensen terechtkomen. Misschien red ik dan wel iemand die ik zelfs niet eens ken. Een voor een zullen de vrouwen bevrijd worden.

De nazorgbehandeling voor een besneden vrouw bestaat soms uit een fysieke, operatieve behandeling die de vagina van de vrouw weer enigszins hersteld, maar ook uit het begeleiden van besneden vrouwen bij sociaal-psychologische trauma’s die zij heeft opgelopen. Psychologische hulp om zodat ze zich weer goed kan voelen over zichzelf.

De uitdaging blijft de positie van de mannen. Het zijn de mannen die zeggen dat het een traditie is en dat het normaal is. Dat vrouwen die besneden zijn, gehoorzamer zijn op seksueel gebied en betere huisvrouwen, de besneden vrouw is beter huwbaar. De mannen geloven dat het een familie aangelegenheid is. Maar, zeg ik, als je vrouw alleen al een dag zich slecht voelt, dan beïnvloedt dat de hele familie. Ik vertel ze, dat als ze toch besluiten hun vrouwen of dochters te laten besnijden, dat ze het kwaad ervan op de lange termijn toch zullen ervaren.